Life is a journey

So this was Christmas...

Lang twijfelde ik waar ik zou zijn met kerst. Of nouja, twijfelde... ik wilde eigenlijk gewoon niets vastleggen, niet ver van tevoren tenminste. Maar de geruchten gingen dat alle accommodatie zo langzamerhand toch echt wel vol begon te raken. Ik vertrok naar Rainbow Beach op de 19e van december en had bedacht om de optie open te laten om na Fraser Island in Rainbow Beach te blijven om kerst te vieren. Eenmaal in Rainbow Beach aangekomen wist ik echter al binnen een halve dag dat dat niet de plek was waar ik kerst wilde vieren. Vlak voordat we naar Fraser Island vertrokken wist ik gelukkig nog net een hostel en de Greyhound naar Noosa te boeken, de dag na terugkomst van Fraser Island.

Zo vertrok ik na terugkomst van Fraser Island op 23 december, een dag voor kerstavond vroeg in de ochtend naar Noosa. Een deel van onze Fraser Island groep reisde mee, de een naar Brisbane, de ander naar Sydney en 3 van de groep hadden toevallig hetzelfde hostel als ik geboekt in Noosa. In de middag kwamen we in de stromende regen aan, aan de Sunshine Coast... Tegen alle verwachtingen in, geen mooi weer zo vlak voor kerst. Ook de dag erna bleef de regen met bakken uit de lucht vallen. Die avond, kerstavond, organiseerde het hostel een Christmas Eve dinner, een BYO (Bring Your Own). Iedereen werd gevraagd een maaltijd te maken en die mee te nemen naar het diner. De zaterdag heb ik mijn tijd dan ook besteed aan een ritje met de bus naar de supermarkt en een ritje naar Main Beach, het grootste strand van Noosa. Ons hostel was gelegen aan Sunshine Beach, aan de andere kant van het dorp. Hoewel de kerstmuziek in de supermarkt uit de speakers klonk, we met onze korte broek Home Alone keken in het hostel, was het kerstgevoel nog steeds heel ver te zoeken. Ook de kerstmuts die ik vanuit Nederland meegenomen had en eindelijk uit m'n tas tevoorschijn kon toveren, maakte deze kerst niet meer tot een kerst.

Het kerstdiner diezelfde avond was gelukkig zeer geslaagd, met een groep van zo'n 40 man. Ikzelf had Hollandse pannekoeken gebakken, anderen namen gerechten als pizza, pasta en salades mee. Ook hadden we de opdracht gekregen om allemaal een kleinigheidje te kopen en in de zak te stoppen. We kregen een nummertje uitgedeeld en mochten een voor een iets uit de zak pakken. Nummer een had het geluk als eerste een cadeautje uit te mogen kiezen, maar iedereen die erna kwam mocht het cadeautje dat hij/zij uit de zak pakte ruilen met cadeautjes die eerder al uitgepakt waren. Een sombrero was zeer favoriet en werd met regelmaat van eigenaar gewisseld, ikzelf ruilde een of andere groene, slijmerige bal om voor een Australische vlag. Helaas was ik niet de laatste in de rij en moest ook ik mijn vlag weer afstaan en bleef ik uiteindelijk zitten met een zakje chocoladekerstballen...

Zondagochtend, eerste kerstdag, had ik graag naar de kerk gewild. Maarja, als je iets teveel wijn op hebt en vergeet je wekker te zetten, dan wordt je natuurlijk nooit op tijd wakker. Jammer. De avond ervoor had ik met twee Nederlandse meisjes en een Finse jongen afgesproken om door het National Park te gaan wandelen, dus vertrokken we rond het middaguur. En gelukkig, eerste kerstdag scheen zon! Dus, kerstmuts op, bikini aan en wandelen maar! We liepen langs de kustlijn door het park in een uur of 3 naar Main Beach aan de andere kant van het dorp. De golven waren enorm die dag! Hoe dichter we bij Main Beach kwamen hoe meer surfers we zagen, fantastisch was dat om te zien. Tientallen surfers die achter elkaar in het water lagen te wachten op een perfecte golf.

Wij besloten bij een klein kiezelstrandje wat verkoeling in het water te zoeken. Na een tijdje kwam er een onverwacht hoge golf onze kant op die een groot deel van het nog droge strand overspoelde. Het leek een soort van mini tsunami, veel mensen gilden en schreeuwden en probeerden weer overeind te krabbelen toen het water teruggetrokken was. Gelukkig konden wij nog net op tijd onze tassen uit het water vissen, voordat deze teruggezogen werden in de zee. Tassen uit het water dus... Mijn tas met camera, iPhone, paspoort, dagboek, portomonnee... Alles was nat. En de combi electronica en zout water, dat gaat dus niet samen. M'n camera had het eigenlijk direct al begeven, maar ook m'n iPhone doet inmiddels niet meer zoals hij zou moeten doen. Ik vrees ook voor hem het ergste... Gelukkig bleef m'n kerstmuts droog :)

Na de schrik te boven te zijn gekomen, vertrokken we met onze natte spullen, natte handdoeken en natte kleren naar Main Beach. Daar aangekomen stond de hele menigte op het strand, papparazzi aan de waterkant en lifeguards op hun speedboten in het water. Iemand zou verdronken kunnen zijn, werd er gezegd. Later bleek dat er een haai gesignaleerd was, die ze verdreven alvorens iedereen het water weer in mocht. Spektakel alom zo op eerste kerstdag.

Al met al verliep kerst dus niet zoals ik gehoopt had. Het kerstgevoel, waar ik normaal gesproken zo dol op ben, dat is er dus gewoon niet als je hier bent. Het voelde een beetje alsof we een soort van toneelstukje met z'n allen aan het spelen waren, doen alsof. Zoals een kerstfilm kijken op een zonnige middag, kerstmuziek draaien terwijl je met in je bikini in de zon ligt en kerstversiering ophangen om toch een beetje sfeer te creeren. En dan duurt kerst ook nog eens slechts een dag, zijn de winkels gesloten en gaan ook activiteiten die je zou willen ondernemen niet door tijdens kerst. Ik kijk uit naar volgend jaar, een witte kerst, waar dan ook!

De avond van eerste kerst dag besloot ik de dag erna door te reizen. Twee dagen regen en te hoge golven om zelf te kunnen surfen, maakten Noosa niet wat ik ervan verwacht had. Ook het hostel en de mensen aldaar waren niet helemaal naar mijn zin. Laat op de avond boekte ik de Greyhound die om 8 uur de volgende ochtend vertrok en besloot op de gok naar het hostel in Mooloolaba te reizen, dat ik alvast voor Nieuwjaar geboekt had. Op de gok, of ik er al een aantal nachten eerder terecht kon...

Oh, natuurlijk een Happy Merry Christmas allemaal!!

Ps. Ook de foto's van Fraser Island staan inmiddels online!

Reacties

Reacties

SALOMON V. D VEEN OPA .

LIEVE DESIREE
Wat is het mooi om dit alles mee te mogen maken ,dit zul je nooit vergeten .Ook mag je denken aan het liedje
O dierbaar plekje gerond waar eens mijn wieg op stond, mijn vaderland
tot weer ziens OPA

Sabine

Lieve Dees,

Dat is inderdaad eens een andere manier van kertmis vieren! Toch leuk met je kerstmuts en bikini over het strand lopen, dat doen wij je hier niet na in ieder geval haha.
Nu op naar Oud & Nieuw, hopelijk ga jij een super 2012 tegemoet!
Geniet van de laatste dagen aan de andere kant van de wereld en kom vooral met veel leuke verhalen en herinneringen terug.

Kus Sabine

Pappa

Hoi Deesje,
Fijn dat we gisteravond weer ge-Skype'd hebben. Mooi geschreven verhaal! En de foto's zien er aanlokkelijk uit, behalve die slang natuurlijk. Geniet nog even van het mooie weer, want hier gaan we iets natter naar het nieuwe jaar!

Kus paps.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!