Het is weer eens vroeg dag als ik om 07:00 uur door aboriginal George opgehaald word bij mijn hostel, voor een tochtnoordwaarts richtingCape Tribulation. We rijden met een groep van zo'n 12 personen in een klein busje, terwijl George ons onderweg honderduit verhalen vertelt. Over duikers en bergbeklimmers die vermist waren, hoe oude liefdes weer herinigd werden nadat ze reeds doodverklaard waren.Z'n verhalen waren soms wat moeilijk te volgen vanwege z'n accent, maar het was fantastisch om hem zo te horen vertellen over z'n grootouders en z'n roots.Na een zogenaamde 'Scenic Coastal Drive'komen we na een uurtje of anderhalf aan bij de Mossman Gorge, een riviertje gelegen in 's werelds oudste regenwoud, The Daintree. Het Daintree regenwoud is onderdeel van de World Heritage in Noord Queensland, wat slechts 0,1% van heel Australie beslaat, maar meer dan de helft aan vogel-, vlinder, zoogdier- en varensoorten bevat, die in Australie te vinden zijn. Dat klinkt fantastisch, en dat was het eigenlijk ook!

Na een korte wandeling kregen we de tijd om een verfrissende duik te nemen en een kopje thee te drinken, waarna we onze weg vervolgden. Na een overtocht met een ferry over de Daintree River eneen stop bij een mooi uitzichtpunt onderweg,komen we aan bij een plek waar we een wandeling maakten door het oude regenwoud. George blijft honderuit vertellen over alles wat we in het regenwoud tegen komen en helpt ons zoeken naar de meest bizarre beesten. Rond lunchtijd komen we bij het Cape Trib Beach House aan, waar Stephanie uit Zwitserland en ik afgezet werden voor een overnachting. Een prachtige locatie met houten huisjes midden in het regenwoud en direct naast het strand. Het meest bijzondere is dat dit de enige plek in de wereld is waar twee UNESCO World Heritage sights naast elkaar liggen... The Daintree rainforest meeting the Great Barrier Reef.In de middag maaktenStephanie en ik een wandeling over het strand, kookten we de pasta die ik meegenomen had en lagen we op tijd in bed. Het is vroeg donker in zo'n regenwoud en 's nachts... dan komen immers de meeste beesten tevoorschijn. We hadden al gehoord van slangen die gespot warenen ook de spinnen die we zagen, kwam ik liever niet in m'n eigen bed tegen.

De volgende ochtend vroeg op voor een ontbijt, waarna we om 08:00 uur door een heuse Australische cowboy opgehaald werden voor een paardrijdtocht door het regenwoud en over het strand. Paardrijden... dat was dus met draf en galop! Het was mijn 2e keer ever opzo'n beest, datik op het moment datik er bovenop zit eigenlijknooit zo vertrouw. Ik vond dat dus nogal wat, maar ik ben heelhuids op Oscar (mijn paard) terug gekomen en het was eigenlijk gewoon supergaaf om te doen! Meneer de cowboy had ooit eens een Nederlandse vriendin gehad en bleek nog steeds een zwak te hebben voor Hollandse dames en vroeg meerdere malen 'How is it going Dutchy?', wat best grappig was.

Rond half 2kwam George me weer ophalen bij het hostel en ging de weg terug naar Cairns, terug naar de bewoonde wereld.Onderweg nog een laatste stop voor een tocht over de Daintree River, op zoek naar krokodillen. Hoewel de grote krokodillen zich afschermden van de zon, in het water danwel in het bos, hebben we weleen baby krokodil gespot die lag te zonnen op de kant. Uiteindelijk was het eigenlijk gewoon een hele relaxte tocht.

Rond een uur of 7 in de avond werd ik weer afgezet bij m'n hostel en vertrok ik om 00.25 uur, onder de muggebulten maar na nog een zeer gezellige avond in Cairns, met de Greyhound bus richting Townsville. Afscheid nemen van de geweldige stad Cairns, de mensen die ik ontmoet heb en het fantastische hostel dat na 9 dagen als soort van thuis voelde was moeilijk. Maar ik had het gevoel dat ik verder moest, meer van Australie moest gaan ontdekken. En zo schijnt het leven van een backpacker te zijn, ik zal eraan moeten wennen...